उंच नारी दीर्घ भारी दादले ठेंगणें पोरी । एकाएकीं हाता नये सावलें केलें वरी ॥१॥
चाल धण्या भावा । लिंग नासलें देवा ॥ध्रु०॥
उंच माडी त्यावर ताडी पलंग घाल गे झोडी । सारी रात घसके घेतां झाली तडातोडी ॥२॥
भाव विडा भक्तिचुडा डौर नाहीं जोडा । थाक तोडी डोळे मोडी दाढीचा केला बोडा ॥३॥
मन मुका घेति फुका जनाचा घेती थुंका । इतुकें जरी हाता ये तरी होय चैतन्य तुका ॥४॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
