मरण नेणें माया धांवोनी विरसें । जीवित्व ना बाळसें आली रया ॥१॥

आमिसें मीनु लागला गळीं । अभक्ष्य तो गिळी म्हणुनियां ॥२॥

काढोनी बाहेरी प्राण घेऊं पाहे । तेथें कोण बाप माय रया ॥३॥

गोडपणासी गुंतली माशी । सांपडे फांशीं अधिकाधिक ॥४॥

तुका म्हणे प्राण घेतला आशा । धांवे हृषीकेशा मायबापा ॥५॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Please join our telegram group for more such stories and updates.telegram channel