वारंवार किती करुं करकर । माझा तंव आधार खुंटलासे ॥१॥
न बोलावें आतां हेंचि शहाणपण । होउनी पाषाण पडो द्वारीं ॥२॥
केव्हां तरी आम्हां होईल आठव । हाचि एक भाव धरुं आतां ॥३॥
चोखा म्हणे मग येशील गिवसित । तोंवरी हें चित्त दृढ करुं ॥४॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
