सन अठराशें सत्याण्णव सालांत । आनंद झाला करवीर शहरांत ॥

पहिल्या शुक्रवारीं श्रावण महिन्यांत । पुत्र जाहला शाहुराजाशीं विश्रांत ॥

चंद्र उगवला लक्ष्मी महालांत ॥ जो बाळा जो०॥१॥

शाहुराजाची पुण्याई थोर । गुढ्या उभ्या शहरांत तोफेचा मार ॥

झाला चौघडा अंबेचे पुढें । जो बाळा जो ॥२॥

राणी सरकार प्रसूत झाली । घडयाळ नवबंदी झडूं लागली ॥

शाहुराजाशीं वरदी कळली । पूर्व पुण्याई ईश्वरें केली ॥

ऐसें शंकरा पार्वती बोलली ॥ जो बाळा जो०॥३॥

शाहुच्या गादीला चढलें भूषण ॥ आनंद झाला पुत्र पाहून ॥

मानपानकरणी आल्या धांवून । करिती सत्कार बाळावरुन ॥

वाटिती विडे मानाप्रमाणें ॥ जो बाळा जो०॥४॥

बिजलीच्या बत्तीचा प्रकाश भारी । लाह्या टाकिल्या राजमंदिरीं ॥

पाहून तृप्त झाल्या नगरच्या नारी । आणुनि ओतिती पाण्याच्या घागरी ॥

खण नारळांनीं ओट्या सांवरती ॥ जो बाळा जो०॥५॥

दोन्ही हिरकण्यावरती जन्मला हिरा । मोठमोठ्या शहरीं पाठविल्या तारा ॥

बंदी कैद्यामध्यें फोडल्या मोहरा । जागोजागीं निशाणें तोरणें भरारा ॥

पहिल्या दिवसाचा मजकुर सारा ॥ जो बाळा जो०॥६॥

दुसरे दिवशीं दुसरा प्रकार । हत्तीवरोनि वाटिती साखर ॥

घोडे कोतवाल जिलेबी पूड । घणघण बाज्या होतो सुंदर ॥

घरोघरीं वाटी भरुनि साखर ॥ जो बाळा जो०॥७॥

तिसरे दिवशीं त्रिभुवन मूर्ति । दत्ताची छाया बालकावरती ॥

आपल्या नांवानें पाषाण करिती । करुनि पूजा ओंवाळी आरती ॥ जो बाळा जो०॥८॥

चवथे दिवशीं चंद्र पूजेचा । गजाननमहाराज साह्यक बाळाचा ॥

खेळ खेळतो कृष्ण गोकुळींचा । प्रकाश पडला महालिं सूर्याचा ॥ जो बाळा जो०॥९॥

पांचवे दिवशीं सटवीचा मान । तिला आज्ञा दिली परमेश्वरानं ॥

लिहिते अक्षर आपल्या हातानं । कुवारणी पुजुनि झाला सन्मान ॥

हलदकुंकू घेउनि नागरणी जाण ॥ जो बाळा जो०॥१०॥

सहावे दिवशीं सहावा उल्हास । सडासारवण केलें वाड्यास ॥

तेलें सुवासिक लावी अंगास । पाणी घालिती तान्ह्या बाळास ॥ जो बाळा जो०॥११॥

सातवे दिवशीं साती आसरा । गुप्त रीतीचा घालिती फेरा ॥

लिंबू, नारळ टाका उतारा । पाणी घालिती सखया सुंदरा ॥

दृष्ट काढूनि लाविती अंगारा ॥ जो बाळा जो०॥१२॥

आठवे दिवशीं आठवा आनंद । पोटीं जन्मला कृष्ण गोविंद ॥

हार पुष्पांचा सुटतो सुगंध ॥ जो बाळा जो०॥१३॥

नवव्या दिवशीं नवस केला । खेळणें पाळणें वाहिन तुला ॥

कृष्णपालख लाभूं दे मला ॥ जो बाळा जो०॥१४॥

दहावे दिवशीं दहावा उल्हास । हांडी झुंबर महालीं करुनि आरास ॥

तेल सुवासिक अंगास । पाणी घालीती तान्ह्या बाळास ॥ जो बाळा जो०॥१५॥

अकरावे दिवशीं अकरावा लिंगें । दास रामाचा उभा बजरंग ॥

पांची हत्यारें प्रभुच्या संगें ॥ जो बाळा जो०॥१६॥

बारावें दिवशी केलें बारशाला । सोन्याचा पाळणा मोत्यांनीं गुंफिला ॥

आंगडें टोपडें किनखापी त्याला । हिरेजडित कोंदण पिंपळपानाला ॥

शाहूच्या गादीला प्रभू निजला । राजाराम नांव ठेविलें जाहीर सर्वांला ॥ जो बाळा जो०॥१७॥