मथुरेमध्यें अवतार धरिला ॥ कृष्ण देवकीच्या गर्भासी आला ॥
तोडून बेड्या बंद सोडिला ॥ चरणांच्या प्रतापें मार्ग दाविला ॥जो०॥१॥
गोकुळामध्यें श्रीकृष्ण आला ॥ नंदाच्या घरीं आनंद झाला ॥
गुढ्या तोरणें शिखरीं बांधिती ॥ कुसुमांचे हार देव वर्षती ॥जो०॥२॥
तिसर्या दिवशीं वाजे वाजंत्रीं ॥ तासे नौबती उत्सव करिती ।
सर्वांच्या मुखीं कृष्ण हा शब्द । त्याचे छंदानें नाचे गोविंद ॥जो०॥३॥
चवथ्या दिवशीं चवथी चौकी ॥ बाळबाळंतीणीचीं न्हाणीं हो होतीं ॥
निंबें डाळिंबें नारळ आणिती ॥ सख्या मिळोनी दृष्ट काढिती ॥जो०॥४॥
पांचव्या दिवशीं पाटापूजन ॥ बांधिला फुलवरा वाक्या तोरण ॥
सरी बिंदलीं आंगडे पैरण । खिरी भरल्या ताटें ठेविलीं वाढून ॥जो०॥५॥
सहाव्या दिवशीं सटवीपूजन ॥ हळदीकुंकवाची देताती वाणं ।
एकमेकींसी सखया होऊन ॥ पानसुपार्या खोबरें वाटिलें ॥जो०॥६॥
सातव्या दिवशीं सटवीचा फेरा । गोपां बाळंतीण आवरुन धरा ॥
सांजच्या प्रहरीं अंगारा करा ॥ गाईं वासरां मुलालेकरां ॥जो०॥७॥
आठव्या दिवशीं आठवी चौकी ॥ गोपां बाळंतीण नवतीस न्हाती ॥
सखया मिळोनि जाग्रण करिती ॥ जो बाळा जो०॥८॥
नवव्या दिवशीं नवस केला ॥ खेळणें पाळणें वाहीन तुजला ॥
कृष्ण पालख लागूं दे मजला ॥ जो बाळा जो०॥९॥
दहाव्या दिवशीं दहावी चौकी ॥ न्हावी बोळवून सारवल्या भिंती ॥
मूठभरल्या ओटया दिधल्या लावूनी ॥जो०॥१०॥
अकराव्या दिवशीं अकरावी चौकी । येश्वदा बसली मंचकावरती ॥
नयनाच्या कोरीं काजळ भरी ॥ बाळ्यांचा नाद उमटें मंदिरीं ॥जो०॥११॥
बाराव्या दिवशीं बारसें येती ॥ परोपकारी पक्वान्नें समयें करितीं ॥
लाडू मोदक पंखा वारिती ॥ खीर भरल्या वाटया साखर मिळविती ॥जो०॥१२॥
तेराव्या दिवशीं तेरावी चौकी ॥ बारीक जुनें नेसून येती ॥
मोर गर्जती चौखंडावरती ॥जो०॥१३॥
चवदाव्या दिवशीं चवदावी चौकी ॥ नंदी महादेव परतुनी येती ॥
गोपांचे मीठ बळीराम घेती ॥ जो बाळा जो०॥१४॥
पंधराव्या दिवशीं पंधरावी चौकी ॥ नगरीच्या नारी मिळून येती ॥
एक म्हणती गोविंदा घ्यावा ॥ एक म्हणती माधव घ्यावा ॥
पालखीमध्यें देव मुरारी ॥ नांव ठेविलें श्रीकृष्णहरी ॥जो बाळा जो०॥१५॥
सोळाव्या दिवशीं सोहळा केला ॥ गोपी गवळणीनें कृष्ण आळवीला ॥
एका जनार्दनीं पाळणा गाईला ॥ जो बाळा जो०॥जो जो रे॥१६॥
