सन अठराशे सत्याण्णव सालात । आनंद झाला करवीरा शहरात ।
पहिल्या शुक्रवारी श्रावण महिन्यात । पुत्र झाला शाहुराजासी विश्रांत ।
चंद्र उगवला लक्ष्मी महालात । जो बाळा जो ॥१॥
शाहुराजाची पुण्याई थोर । गुढ्या उभ्या शहरात तोफेचा मारा ।
झाला आनंद होतो गजर । पानसुपारी वाटिती साखर ।
झडे चौघडा अंबेचे पुढे । जो बाळा जो ॥२॥
राणी सरकार प्रसूत झाली । घड्याळे नवबंदी झडू लागली ।
शाहुराजासी वरदी कळली । पूर्व पुण्याई ईश्वरे केली ।
ऎसे शंकराला पार्वती बोलली । जो बाळा जो ॥३॥
शाहूच्या गादीला चढले भूषण । आनंद झाला पुत्र पाहून ।
मानपानकरणी आल्या धावून । करिती सत्कार बाळावरुन ।
वाटिती विडे मानाप्रमाणे । जो बाळा जो ॥४॥
बिजलीच्या बत्तीचा प्रकाश भारी । लाह्या टाकिल्या राजमंदिरी ।
पाहून तृप्त झाल्या नगरीच्या नारी । आणुनि ओतीती पाण्याच्या घागरी ।
खण नारळांनी ओट्या सावरती । जो बाळा जो ॥५॥
दोन्ही हिरकण्यावरती जन्मला हिरा । मोठमोठ्या शहरी पाठविल्या तारा ।
बंदी कैद्यामध्ये फोडल्या मोहरा । जागोजागी निशाणे तोरणे भरारा ।
पहिल्या दिवसाचा मजकुर सारा । जो बाळा जो ॥६॥
दुसरे दिवशी दुसरा प्रकार । हत्तीवरोनी वाटिती साखर ।
घोडे कोतवाल जिलेबी पूड । घणघण बाजा होतो सुंदर ।
घरोघरी वाटी भरुनि साखर । जो बाळा जो ॥७॥
तिसरे दिवशी त्रिभुवन मूर्ती । दत्ताची छाया बालकावरती ।
आपल्या नावाने पाषाण करिती । करुनि पूजा ओवाळी आरती ।
जो बाळा जो ॥८॥
चवथे दिवशी चंदु पुजेचा । गजानन महाराज साह्यक बाळाचा ।
खेळ खेळतो कृष्ण गोकुळीचा । प्रकाश पडला महाली सूर्याचा ।
जो बाळा जो ॥९॥
पाचवे दिवशी सटवीचा मान । तिला आज्ञा दिली परमेश्वरानं ।
लिहिते अक्षर आपल्या हातानं । कुवारणी पुजूनि झाला सन्मान ।
हळदीकुंकु घेऊनि नागरणी जाण । जो बाळा जो ॥१०॥
सहावे दिवशी सहावा उल्हास । सडासारवण केले वाड्यास ।
तेले सुवासिक लावी अंगास । पाणी घालिती तान्ह्या बाळास ।
जो बाळा जो ॥११॥
सातवे दिवशी साती आसरा । गुप्त रीतीचा घालिती फेरा ।
लिंबू, नारळ टाका उतारा । पाणी घालिती सखया सुंदरा ।
दॄष्टि काढुनि लाविती अंगारा । जो बाळा जो ॥१२॥
आठवे दिवशी आठवा आनंद । पोटी जन्मला कृष्ण गोविंद ।
हार पुष्पांचा सुटतो सुंगध । जो बाळा जो ॥१३॥
नवव्या दिवशी नवस केला । खेळणे पाळणे वाहीन तुला ।
कृष्ण पालख लाभू दे मला । जो बाळ जो ॥१४॥
दहावे दिवशी दहावा उल्हास । हांडी झुंबर महाली करुनि आरास ।
तेल सुवासिक लावूनि अंगास । पाणी घालिती तान्ह्या बाळास ।
जो बाळा जो ॥१५॥
अकरावे दिवशी अकरावे लिंग । दास रामाचा उभा बजरंग ।
पाची हत्यारे प्रभुच्या संग । जो बाळा जो ॥१६॥
बारावे दिवशी केले बारशाला । सोन्याचा पाळणा मोत्यांनी गुंफला ।
आंगडे टोपडे किनखापी त्याला । हिरे जडित कोंदण पिंपळपानाला ।
शाहूच्या गादीला प्रभू निपजला । राजाराम नाव ठेविले जाहीर सर्वाला ।
जो बाळा जो ॥१७॥
